Io ha remanite un anno e medie sin participar al movimento pro nostre lingua, sin mesmo leger alique, sia super papiro, sia in le internet, usque alicun septimanas retro. Que faceva cambiar mi attitude? Certo, le nove version de Guppy, con su nove functiones, me dava le desiro de usar los e de traducer le programma pro interlittera. De plus, le estate e le vacantias, quando nos ha plus de tempore libere, es favorabile al activitates placente – si, io resenti placer in traducer!

Sed le ver, le profunde ration es que on reveni semper a su ancian amores, e interlingua es un ex illos.

Quando io ha discoperite interlingua, alicun annos retro, lo que me placeva immediatemente era le formas prototypic del parolas. In le universitate, io studeva le litteratura francese e le linguistica. Io me habeva specialisate in le litteratura medieval. Io studeva ergo le ancian francese, e lo que nos nomina “phonetica historic”, isto es le le transformation progressive del parolas ab le latino usque al francese moderne. E gratias a ille vetule cognoscentias, io comprendeva como le parolas de interlingua habeva essite construite. “Isto es un meraviliose joco pro linguistas!” me diceva io. De plus, le comprension del textos me dava un placer que io trovava in nulle altere lingua planate.

Un altere cosa que me placeva in interlingua es le rhythmo del lingua, gratias al position del accento tonic super le ultime, penultime, o antepenultime syllaba, sed semper super le que era accentuate in latino, dante un rhythmo natural e cantante que non existe, per exemplo, in francese, que accentua semper le ultime syllaba, ni in esperanto, que accentua semper le penultime syllaba in despecto del position original del accento in le parola.

Nunc, lo que io ama super toto in interlingua es que illo es un ver lingua, un lingua complete. Illo non es un sorta de latino vulnerate, ni un mixtura de varie linguas cuje elementos heterogenee forma un sabir abhorribile, ni un disnaturation del linguas de fonte. Al contrario, illo porta in se le hereditage del latino e del linguas que nasceva ex isto, illo es vivente, illo nos da tote le nuances que nos pote besoniar, illo ha su proprie sufflo, su proprie anima.

In scriber o parlar, in traducer o crear nove textos, nos non debe essayar reproducer lo que existe in nostre linguas respective, sed cercar lo que es specific a interlingua, assi nos attingera le scopo e initial e ultime de interlingua, a saper le internationalitate del discurso, a fin de esser comprendite per le maxime numero de personas.