Documentos

Clauder Re le grammatica

Clauder Interlingua in action

Textos

Clauder In le internet

Clauder Maupassant

Clauder Mag Tured

Clauder Poemas

Clauder Grimm

Clauder Miscellanea

Novas in interlingua
Cercar




Webmaster - Infos
Licentia
Vide hic le qestiones de licentia del textos.
Visitas

   visitatores

   visitatores in linea

Grimm - Le tres nanos del foreste

Le tres nanos del foreste.

Grimm

Traducite per Loeiz

Il habeva un viro cuje uxor moriva, e un femina cuje marito moriva; e le viro habeva un filia, e le femina habeva un filia. Le puerettas se cognosceva e se promenava insimul e retornava postea al domo del femina. Tunc illa diceva al filia del viro: “Ascolta, dice a tu patre que io vole sposar le, tunc tu habera cata matino lacte pro lavar te e vino pro biber, durante que mi filia se lavara con aqua e bibera aqua.” Le pueretta iva a domo e narrava a su patre lo que le femina habeva dicite. Le viro diceva: “Que debe io facer? Le matrimonio es un gaudio, e etiam un tormento.” Finalmente, proque ille non succedeva a prender su decision, ille tirava su botta e diceva: “Prende iste botta, su solea es forate, va con illo in le granario, suspende lo al grosse clavo e versa aqua intro. Si illo lo retene, io me remaritara, sed si le aqua flue, io refusa.” Le pueretta faceva lo que ille habeva ordinate: sed sub le effecto del aqua, le foramine se restringeva e le botta se impleva usque le bordo. Illa narrava a su patre lo que le sorte habeva decidite. Tunc ille ascendeva pro vider ipse e ille constatava que era ver; ille demandava le vidua in maritage e le nuptias eveniva.

Le die sequente, quando le duo pueras se levava, le filia del viro trovava lacte pro lavar se e vino pro biber, durante que le filia del femina habeva aqua pro lavar se e aqua pro biber. Le secunde die, ambes habeva aqua pro lavar se e aqua pro biber. Le tertie die le filia del viro habeva aqua pro lavar se e aqua pro biber, durante que le filia del femina habeva lacte pro lavar se e vino pro biber, e isto remaneva assi. Le femina se poneva a odiar su filiastra e se ingeniava a render su vita semper plus dur. De plus, illa era zelose, proque su filiastra era belle e amabile, durante que su ver filia era fede e repellente.

Un die de hiberno, como il habeva durmente gelate e que le montes e le valleas era immergite sub le nive, le femina faceva un roba de papiro, vocava le puera e la diceva: “Vesti iste roba, va in le foreste, e apporta me un parve paniero de fragas: io ha invidia de fragas. — Deo, diceva le puera, le fragas non cresce in hiberno, le solo es gelate, e le nive ha coperite toto. E proque irea io in iste roba de papiro? Il face tanto frigido foras que on ha su habito gelate: le vento va transversar lo, e le spinos lo evellera ab me. — Replicara tu ancora? respondeva le matrastra, va presto e non reveni ante impler le paniero con fragas.” Postea illa la dava un parve pecia de pan sic e diceva: “Ecce pro tote tu jornata”, e illa pensava que illa morirea de fame e frigido, e que illa nunquam revenirea.

Tamen le puera era obediente, illa vestiva le roba de papiro e iva con su parve paniero. Il habeva nihil altere que le nive in le vicinitate, e on non videva le minime folio de herba. Arrivante in le foreste, illa appercipeva un parve domo in le qual tres nanos stava al fenestra. Illa les salutava e colpava discretemente al porta. Illes critava a illa de entrar, illa entrava in le sala e se sedeva super un banco juxta le estufa, a fin de recalefacer se e eder su repasto. Le nanos la diceva: “Da nos un pecia de illo. — Con placer”, diceva illa, e illa les dava le medietate de illo. Illes la demandava: “Que face tu in le foreste ille die de hiberno, con tu parve roba tenue? — Ah! diceva illa, io debe impler mi paniero con fragas, e assi longe tempore que io non lo implera, io non potera retornar a domo.” Quando illa habeva edite su pan, illes la dava un scopa e diceva: “Scopa le nive al porta retro.” Sed quando illa era foras, le tres parve homines se diceva: “Que la dara nos pro recompensar la de esser tanto gentil e bon, e de haber dividite su pan con nos?” Tunc le prime diceva: “Illa habera le dono de devenir plus belle die post die.” Le secunde diceva: “Pecias de auro cadera ab su ore cata vice que illa dicera un parola.” Le tertie diceva: “Un rege venira e la prendera como uxor.”

Le puera penetrava in le foreste e iva directemente verso le parve domo, le tres nanos era semper al fenestra, sed illa non les salutava e sin dar les un reguardo ni un salute, illa entrava in le sala titubante, se sedeva juxta le estufa, e edeva su trenchos de pan e su torta. “Da nos un pecia de illo”, exclamava le parve homines, sed illa respondeva: “Io non ha satis pro me, como poterea io dar a alteres?” Quando illa habeva finite eder, illes la diceva: “Ecce un scopa, netta le nive foras, al porta retro.” Sed illa respondeva: “Oh! Scopa ipse, io non es vostre servitrice.” Vidente que illes voleva dar la nihil, illa iva via. Tunc les tres parve homines se diceva: “Que la dara nos pro punir la de esser tanto disagradabile e de haber un corde tanto maligne e zelose que da nihil a alicuno?” Le prime diceva: “Illa habera le dono de devenir plus fede die post die.” Le secunde diceva: “A cata parola que illa pronunciara, un bufon exira ex su ore.” Le tertie diceva: “Illa morira in un morte terribile.” Le puera cercava fragas foras; sed post que illa trovava nulle, illa retornava de mal humor a domo. E quando illa aperiva su ore pro narrar a su matre lo que habeva occurrite in le foreste, a cata parola un bufon exiva ex su ore, de maniera que illa suscitava repulsion in omnes.

Al presente le matrastra irasceva semper plus, e pensava solmente a facer tote le mal possibile al filia del viro, cuje beltate cresceva ya die post die. Finalmente illa prendeva un caldieron, lo poneva super le foco, e faceva bullir filo in illo. Quando illo habeva bullite, illa lo suspendeva al spatulas del puera e la dava un hacha; illa debeva ir con isto super le riviera gelate, forar le glacie, e lavar le filo. Post que illa era obediente, illa iva, faceva un foramine in le glacie, e illa fodeva quando passava un carrossa splendide in le qual era le rege. Le carrossa se arrestava e le rege demandava: “Puera, que face tu hic? — Io es un povre puera, e io lava filo.” Tunc le rege habeva pietate de illa, e quando ille videva que illa era tanto belle, ille la diceva: “Vole tu venir con me? — Oh si, de tote corde”, respondeva illa, nam il la placeva non deber retornar ante su matre e su soror.

Ergo illa iva in le carrossa, e quando illes arrivava in le castello, le nuptias era celebrate con pompa, secundo le dono que le nanos la habeva facite. Post un anno le juvene regina habeva un filio, e quando su matrastra audiva re su grande felicitate, illa veniva al castello, e fingeva voler visitar la. Sed le rege era via e il habeva nemo altere in le camera, e le mal femina sasiva le regina per su capite, su filia la sasiva per su pedes, postea illas la sublevava ab le lecto, e la jectava per le fenestra in le fluvio que flueva avante. Postea illa cubava su filia fede in le lecto, e le vetula la coperiva usque le capite. Quando le rege reveniva e voleva parlar a su uxor, le vetula exclamava: “Sh, sh, non nunc, illa es tote humide de sudor, on debe lassar la reposar se hodie.” Le rege videva nihil mal in isto e reveniva solmente le matino sequente, e quando ille parlava a su uxor e que illa le respondeva, a cata parola un bufon exiva ex su ore, durante que soleva cader un pecia de auro. Ille demandava como isto occurreva, sed le vetula le diceva que isto veniva del forte transpiration, e que isto disparerea ben tosto.

Le nocte, le apprentisse cocinero videva tamen un anata natante in le aquiero de strata que diceva:

Rege, que face tu?
Dormi tu o velia tu?

E proque ille non respondeva, illa diceva:

Que face mi hospites?

Tunc le apprentisse respondeva:

Illes dormi in un somno profunde.

Illa demandava ancora:

Que face mi parve infante?

E ille respondeva:

In su cuna ille dormi quietemente.

Tunc le regina reprendeva su apparentia e ascendeva, illa le dava a biber, arrangiava su parve lecto, le coperiva e iva via sub le aspecto de un anata natante in le aquiero. Illa veniva in iste maniera duo noctes, e le tertie illa diceva al apprentisse: “Dice al rege que ille prende su spada e que ille lo brandi tres vices al porta supra me.” Le apprentisse curreva pro dicer lo al rege, qui veniva con su spada e lo brandiva tres vices supra le phantasma: le tertie vice su sposa stava ante ille, fresc, san e salve, como illa era antea.

Tunc le rege habeva un grande gaudio; sed ille guardava le regina celate in un cabinetto usque le dominica durante le qual le infante debeva esser baptisate. E quando ille era baptisate, ille diceva: “Que debe on facer a un persona qui ha trahite un altere ab su lecto e le ha jectate in le aqua? — Ille merita nihil altere, diceva le vetula, que esser introducite in un tonnello guarnite con clavos que on facera rolar ab le culmine del montania usque le fluvio.” Tunc le rege diceva: “Tu ha pronunciate tu sententia.” Ille faceva fabricar un tal tonnello e faceva introducer le vetula con su filia intra, postea le fundo era clavate, e le tonnello cadente ab le montania rolava usque le fluvio.


Data de creation: 09/09/2005 16:59
Ultime modification: 16/11/2005 11:35
Categoria: Grimm
Pagina legite 8107 vices


Appercepto Appercepto     Imprimer le pagina Imprimer le pagina


^ Alto ^